Kültürpark’ta her yaz düzenlenen İzmir Enternasyonal Fuarı, 1950’lerden 1980’lere uzanan zaman kesitinde, memleketin en önemli kültür olaylarından biriydi. Hâlâ da hayatta, fakat o altın çağındaki parıltısından uzak. Fuar’ın 2015’te yeni yerine taşınmasıyla, Kültürpark mekânının ise sonu gelmiş oldu. Elinizdeki kitap, İzmir Fuarı’nın uzun hatırasıyla çok katmanlı, çok yönlü bir yüzleşme denemesi. İzmir Fuarı, nasıl bir modernlik ve ulusal kimlik arayışına hitap ediyordu? Kültürpark, bu arayışı ve onun imgelerini mekâna ve mimarlığa nasıl yansıtmıştı? Bir kamusal alan olarak, nasıl bir işlev gördü ve nasıl dönüştü? Kültürpark’ın “bilinmeyen tasarımcısı” Mesut Özok, ne düşünmüş ve neden unutulmuştu? Ada Gazinosu ve Fuar’ın diğer gözde mekânları, bir modern eğlence ortamının oluşumunda nasıl bir iz bıraktılar? İzmir Fuarı’nın politik işlevini unutmamalı. Bir yanda “Amerikan Sergileri”, diğer yanda Sputnik; Soğuk Savaş’ın bir teşhir sahnesidir Kültürpark. Analitik bakışın, hatıralarla, sevgiyle ve “yerel”in ayrıntısıyla zenginleştiği bir kitap.
“Fuar” deyince, Türkiye’de uzun yıllar boyunca İzmir Fuarı anlaşıldı..
