“Süryaniler dini kabul ettikten sonra kilise babaları bir anayasa düzenler... derler ki bundan sonra biz devlet kurmak, bayrak açmak, toprak kazanmak peşinde koşmayacağız. Size vasiyetimiz, kiliseye bağlı kalacaksınız, sanatınızla, işinizle, edebiyatınızla, tarımınızla uğraşacaksınız, hiçbir zaman siyasete müdahil olarak katılmayacaksınız. Bulunduğunuz hangi rejimse o rejime saygılı olacaksınız.”
“Çok çalışkandırlar, çok çalışkan bir ırk... çünkü başka yaptıkları bir şey yok, daha doğrusu belki kendi oto-kontrolleri de diyebiliriz. Devlet kademesinde bir yer alamayacağını düşündüğünden dolayı ticarete yoğunlaşmış, çalışma gücüyle hayata tutunmuş.”
Ortadoğu’nun kadim halklarından biri olan Süryanilerin bugün ancak bakiyesinden söz edilebiliyor. “Bilinmiyor”lar. Su Erol’un çalışması, İstanbul Süryani cemaatinin kimlik stratejileri ve etno-sosyal ilişki ağları hakkında capcanlı bir tasvir sunuyor. Sadece etno-dinsel kimlikle ve politik düzlemle sınırlamadan; toplumsal konum ve çelişkilere, iş dünyasındaki deneyimlere, dinî ritüellere, aile ilişkilerine, gündelik deneyimlere, kuşak farklılaşmasına da bakıyor.
Mazlum ve Makul, mazlumluğun ziyadesiyle müsamahakâr bir makuliyetle sarmalandığı bir görünmezliğin ve sessizliğin perdesini aralıyor..
